De kleuren van Zijn
[A. Vogy]

Wat me ontzettend ontroerd in dit boek is de eerlijkheid en de openhartigheid van de schrijfster.Ik denk dat elke lezer er een stukje van zichzelf in herkent maar je moet toch maar het lef hebben om een en ander op papier te zetten. De tranen biggelden af en toe over mijn wangen maar gelachen heb ik ook tijdens het lezen van het boek. Voor mij is één en ander zeer herkenbaar. Een mens blijft immers altijd (eenzaam!?) op zoek naar zichzelf! GO VOGY!!!!!

Een heerlijk boek! Sprankelend, grappig, onbevangen, eigenwijs, aangrijpend en met vaart geschreven. Dit verslag van een avontuurlijk én problematisch mensenleven boeit van de eerste tot de laatste bladzijde. En hoewel Anne heel wat voor de kiezen krijgt, is er geen greintje bitterheid te bespeuren en wordt nergens met de beschuldigende vinger gewezen. Dat ze een bijzondere transformatie heeft doorgemaakt, blijkt vooral uit de wijze waarop ze haar leven beschrijft: intens betrokken, hartverscheurend eerlijk en geamuseerd afstandelijk tegelijkertijd. Dit boek verdient een groot publiek, niet in de laatste plaats omdat het echt iets zou kunnen betekenen voor in het leven verstrikt geraakte mensen.

Een heel eerlijk portret van een zoektocht naar essentie. Boeiend om te lezen: het verhaal loopt en roept op tot verder lezen. De ervaringen met meneer Jan, de vragen en de antwoorden vanuit de Advaita maken dat het boek meer is dan een gewone autobiografie.